മാര്‍ഗദര്‍ശനം

മുപ്പതു വര്‍ഷം മുമ്പ് എഴുതിയ ഒരു കവിത 

 അതേപടി പകര്‍ത്തുകയാണ്.

ഒരു കൊടുമുടിയുടെയടിയില്‍ക്കൂ-

ടിരു പടയണി തുള്ളി നടപ്പൂ

ഇരു ദിശകളിലെങ്കിലുമെപ്പൊഴു-

മൊരു വഴിയേ ഉഴറിനടപ്പൂ!

കരപംക്തികളുയരുന്നൂക്കില്‍!

നുര പതയുകയല്ലോ വാക്കില്‍!!

സിരകളിലോ ചോരയുമതുപോല്‍

നുരയുംപടിയാണൊഴുകുന്നു.

കൊടുമുടിയുടെയുത്തുംഗതയില്‍

പടകള്‍വിട്ടേറിയ ചിലരാം

അവരവിടെയിരുന്നരുളുന്നു

ഇവിടേക്കു വരൂ ജനപദമേ

ഭ്രമമാണീ പിന്തുടരല്‍വഴി

ഭ്രമണത്തില്‍പ്പെടുവാന്‍ കാര്യം!

ഒരു ഭ്രമണപഥത്തില്‍ത്തന്നെ

ഇരു ദിശകളിലായി ഗമിപ്പോര്‍

ഇരു കൂട്ടരുമൊരുപോല്‍ നിത്യവു-

മിരു വട്ടം തമ്മില്‍ കാണ്മൂ

ഇടയിടെയിരു പടകളുമങ്ങി-

ങ്ങടിപിടി കൂടുന്നൂ വഴിയുടെ

ദിശയെച്ചൊ, ന്നതുകണ്ടല്ലോ

മുിയില്‍നിന്നൊരുവനിറങ്ങി.

അവനൊരു പടയണിയുടെ മുമ്പേ

കയറിനടന്നഭിമുഖമങ്ങേ

പടവന്നൊരു നേരം മറ്റൊരു

ഗതി നോക്കി നടന്നുതുടങ്ങി.

പുതുവഴിയില്‍ മുള്ളുകള്‍, കുറ്റി-

ച്ചെടികള്‍, പാമ്പുുകളും കല്ലും!

ഇതുവഴിപോക്കൊരുഗതികേടെ-

ന്നരുളുന്നു, പലര്‍ പിരിയുന്നു.

അതിലൊട്ടും മനമുലയാതാ

മലയേറിയിറങ്ങിയണഞ്ഞോന്‍

പറയുന്നു: പഴയവഴിക്കും

ദിശകളിലും കുറെ നാള്‍കൂടി

ഭ്രമണമിവര്‍ തുടരും, നാമതി-

ലതിയായ് ഖേദിക്കുകവേണ്ടാ.

പുതുവഴിയേ പോകുന്നവരേ

മലമുകളില്‍ ചെല്ലുകയുള്ളു

പുതുമനമോടല്ലാതങ്ങോ-

ട്ടൊരു പുതുവഴി വെട്ടാന്‍ വയ്യ.

പുതുവഴി വെട്ടാനധികം

പൊതുജനമുണ്ടാവുകയില്ല.

ഇതുമോര്‍, ത്തൊരുമനമൊടെ പോരൂ

മലമുകളില്‍ നാമെത്തീടും!

ഭ്രമണപഥം വിട്ടൊരുനാളില്‍

മല കയറും സകലരു, മതിനായ്

പുതുവഴി വെട്ടീടുക നമ്മള്‍!

പൊതുവഴി വെട്ടീടുക നമ്മള്‍!!