2017, മാർച്ച് 20, തിങ്കളാഴ്‌ച

ഒരു കവിതയും എന്റെ അനുകവിതയും

എന്റെ സ്‌നേഹിതന്‍ പി. പ്രകാശ് എഴുതിയ ഒരു കവിതയും എന്റെ അനുകവിതയും

മാഞ്ഞു പോകേണ്ടത്...

മാഞ്ഞു പോകയാണിപ്പകല്‍; ഒപ്പം
മാഞ്ഞുപോയിരുന്നെങ്കില്‍ ഞാന്‍!

ബാല്യകൗമാരയൗവ്വനസ്മൃതി-

ച്ചീളുകള്‍ പോലും വേണ്ടിനി.


എന്‍നിഴല്‍പറ്റി, യെന്റെ ചില്ലയില്‍
കേളിയാടിയ പക്ഷികള്‍
എന്തിനിപ്പൊഴിപ്പത്രശൂന്യമാം
ശുഷ്‌ക്കഗാത്രത്തെ നോക്കണം?!
ലക്ഷ്യമാകാശമാകിലും, ഭൂമി
വിട്ടു പോരാത്ത വേരുകള്‍
ശാപമാണേതു പൂമരത്തിനും;
വേരുകള്‍ മറന്നേക്കുക!


വേണ്ടമായുവാനാഗ്രഹം!                                                        മാഞ്ഞുപോകുവാന്‍ നീ കൊതിക്കുന്ന-
തെന്തുകൊണ്ടെന്നറിഞ്ഞിടും
എന്റെയോര്‍മ്മയില്‍ നിന്നു മായുമോ
എന്റെ മിത്രമേ, നീ നിറ-
ച്ചിങ്ങു ഞങ്ങള്‍ക്കു തന്ന കാവ്യങ്ങള്‍
തന്നിടും വികാരാര്‍ദ്രത
മാഞ്ഞുപോകയില്ലെങ്ങു, മാകയാല്‍
വേണ്ട മായുവാനാഗ്രഹം!